Woensdag 8 mei , Santiago dag.

Woensdag 8 mei , Santiago dag.


Om 21u30' kwam onze diaken Fernandez Rodriguez terug van haar voorbereidingen voor donderdag
feest van 'Assension' ofte OLH HEMELVAART.
Hier is het een hele voorbereiding, rond de pleinen van de Cathedraal is TV Galicië de hele dag podia aan het opstellen .
Op mijn vertrekdag zijn het grote feesten : vanaf 's middags beginnen traditionele volksdansen , traditionele
volksmuziek ... , allemaal dingen die mijn hartje wel lusten ... maar helaas de bus wacht niet .
Om 11 u moet ik in het centraal busstation staan , met een klein stapuurtje vooraf .

Hoe was mijn laatste dag ?

Als je alleen bent kan je verschillende musea bezoeken .
De crypte van de kathedraal heeft enkele uren in beslag genomen , wat een kerkschatten zijn aan het oog onttrokken als je geen ticketje koopt voor z'n bezoek.
Hier is tevens veel restauratiewerk dat voor een deel toegelicht wordt.

De kapel van San Martin en van Franciscus van Padua vertellen veel over hun ontstaansgeschiedenis.
Beiden even boeiend.

Laatst bezochte museum was dit van de pelgrims en hun ontstaansgeschiedenis , als ik nog eens veel tijd heb
kan dat verder uitgezocht worden.
Het verwonderlijke van de wereldkaart is dat er van over de ganse wereld pelgrimswegen lopen.

Op deze kaart vond ik voor België : Scherpenheuvel , Banneux en Lisieux terug.
Santiago als een der belangrijkste pelgrimsoorden heeft tientallen wegen ernaartoe lopen , dank zij deze kaart verstond ik de stappers uit Ierland,Schotland, Polen, Hongarije,Litouwen,Letland,Finland,Denemarken,Zweden .... teveel om nog verder andere landen op te
noemen. Zo'n vrije dag geeft dus veel achtergrondinformatie voor je pelgrimage.

Ondertussen was het al na 14 u geworden , wie loop ik tegen het lijf?

Onze Franse bedrijfsarts was daags voordien ook toegekomen en had het voorgevoel om me zeker nog te zien op de camino. Een kleine 14 dagen geleden hadden we elkaar nog eens goed kameraadschappelijk de hand geschud met de idee , we zien mekaar niet meer.
Hij stond erop mijn blog nog te kunnen volgen en heeft mijn internetadres nog mee voor latere correspondentie.

Het werd tijd om de inwendige even te spijzen:
Zeer goed adres voor de toekomstige bezoekers van Santiago :
Airas Nunes cafe ,Rua do Vilar 17 , een kleine 300 m van de kathedraal in een van de zijstraatjes:
Vrij buffet  van groenten , soep , vis of vlees , aardappelen of pasta , dessertbuffet voor €9
Drank niet inbegrepen . met een biertje en een thee/melk was ik € 12.6o kwijt .

De weersomstandigheden werden iets beter en heb me in de omgeving van de oude stad nog wat geamuseerd. Voor de kleinkinderen dan nog op stap gegaan en in een Unicefwinkel in Santiago enkele leuke kinderspeelgoedjes aangeschaft . Voke kan na 5 weken toch niet met lege handen thuiskomen zeker .

Samen met mijn huismoeder nog naar de rozenkrans geweest en de avondmis van de pelgrims nog gevolgd.

Laatste hoogtepunt werd nog het zwieren met het wierrookvat , dit wordt door een 8-tal personen in gang gewiggeld en vliegt door de hoofdgang van de kathedraal naar beide zijden meer dan 10 m hoog.

Het laatste afscheid van mijn  huismoeder Fernandez was met een stuk cake en eigen gestookte brandy van kersen ( als er enkele taalfouten instaan  kan ik dit wijten aan de drie borrels ) .
Samen met een Slowaak die ze in de namiddag ontmoet had  ( hij kon Spaans ) hebben we gezellig in haar kleine living ons afscheid gevierd.
Hij heeft me nog een verblijfsadres bezorgd van de Slowaakse gemeenschap in Londen die ook kamers verhuren als je Londen wilt verkennen.
Deze Slowaak werkt al enkele jaren in Londen voor opbouw en afbraak van podia ( er zijn er in Londen meer dan 50 zegt hij , dus dag en nacht werk.
Omdat dit ons afscheid is , nadat ik mijn familieportretjes had laten zien kreeg ik van deze devote diaken nog 2 kinder rozenkransen en bidprentjes van St Miguel voor de kleinkinderen.
Van  Moeder Maria in Madrid aan wie ook een verschijning is geweest in 1984 werd ik bedacht met een bidprentje.
Uit het beperkte Spaans dat ik ondertussen begrijp weet ik dat ze in septenmber in de Cite Saint Pierre
in Lourdes een week vrijwilligerswerk uitvoert.

Het afscheid is emotioneel geweest , tevens spiritueel ( mis) en sensationeel (zwieren wierrookvat).

Nog een goede nachtrust , een verfrissend bad morgenvroeg .
Meer dan 24 u op de bus en het laatste van de blog komt vanuit het thuisfront in Zoersel:

Nog een goeie avond aan iedereen en wel te ruste .

Groetjes ,

Dirck