zondag 5 mei 2013

5 mei - Negreira - Cee



Vandaag ben ik doorgestapt naar Albergue Moreira in Cee. Deze Albergue heeft momenteel maar 11 gasten en er zit niemand aan de computer, hierdoor heb ik een klein uurtje tijd om deze zondag even te overlopen.
’t Is de laatste vrije wandelzondag voor mij, zonder enige verplichtingen (bij die gedachte ben in vanmorgen opgestaan).
In onze slaapzaal van 8 (6 mannen en 2 vrouwen)  waren de 4 Italianen om 6u al volop aan het werk, iedereen wakker dus. Grote paniek, iedereen naar het toilet en nergens nog wc-papier, op de ganse camino nog niet tegengekomen. Zelf hield ik het rustig: in het geniep ging ik mijn rolletje uit mijn rugzak opvissen. Hierna waren er al een deel toilettafels vrij voor de rest: kattewas en tanden poetsen, kort het haar eens met je hand doortrekken. Laatste proviand opgegeten, nog 6 boterhammen met kaas, chocolade en hespenpastei.
Iets voor 7u op pad met 3 Italianen (de andere is een fietser): met vest vertrokken (nog behoorlijk koud) , om 10 uur in t- shirt en om 14 uur in zwart marcelleke. De zon was ganse dag van de partij +/-  20 gr Celcius met een fris briesje.
Voormiddag: eerste ontmoeting Amerikaan uit Vermont, maar even later tot mijn verbazing de eerste gehandicapte in rolstoel op de Camino. Brigitte en Gabriëla uit Erfurt (Duitsland), zij deden vorig jaar Sarria - Santiago (116 km) , dit jaar de Finisterre + Muxia ( +/- 120 km).
Ze hadden hulp van een Spaanse caminoganger en een zonderlinge 2e man. Bij de uitspraak van mijn eerste Duitse woorden zei hij tegen mij "ik ken veel talen, jij bent een Vlaming”. Onder geen beding mocht ik  hem op de foto van deze groep.
Zoals de zondagwandeling bij een wandelclub ga je laten afstempelen en iets eten, in Spanje gebeurt het afstempelen in een bar. In Casa Vitoriana in Maronas na 20 km viel ik rond 11u 30 ' binnen voor een bocadillo met Spaanse saucisse, een chocomelk en coca-cola voor de nodige suikers (het ochtendontbijt was al helemaal verteerd).
Terug op wandel rond 13 uur loopt onze zonderlinge man uit het niets mij ineens voorbij met de groet "Dag Vlaming" . Ik hield mijn tred in en liet hem voorbijlopen. Deze zonderlinge man heb ik bij foto's van de omgeving soms even langs achter getrokken. Hij liep op de camino in wit t-shirt, zondagse broek , zondagse schoenen, geen enkele bagage en 2 wandelstokken.
Zo'n 2 uur heb ik hem op enkele honderden meters voor me uit laten lopen , dan ben ik de tweede stop gaan inlassen in Albergue Da Ponte in Ponte Oliveira , voor een nieuwe maagbevoorrading.
Om het een beetje gezond te houden bestelde ik een sandwich met groenten (vegetarisch dus) met een pint bier van de grote dorst.
In elke albergue ga je naar het toilet en vul je het waterflesje van een halve liter dat je tussendoor op je weg ook uitdrinkt, vandaag heb ik zelfs nog een boer aangesproken voor bijvulling (gezien de warmte onderweg).
Het was ‘boerenzondag’ vandaag. 's Morgens het melken, in de voormiddag gras maaien, sommige boeren waren reeds aan het inpakken, met de beerkar terug bemesten, het wentelen, opnieuw ploegen... Ganse dag boerenbedrijvigheid .Vandaag dus geen salamanders, slakken,... op de camino.
Om 16 uur nog een ontmoeting van een Duitse caminoganger op terugweg naar Santiago: Hij had de Portugese gelopen, in Finisterre en Muxia geweest in de richting waarheen ik aan het lopen was. Hij gaf me de goede raad mee om tussen Finisterre en Muxia halfweg te stoppen om in Lires naar een Caraïbisch strand te gaan en er enkele uren te genieten van het witte strand (zonder zwembroek).
De tocht van vandaag bedroeg uiteindelijk zo’n 53km (van 6u5 tot 19u10), morgen heb ik nog zo’n 16km te gaan tot in Finistere, ik hoop daar aan te komen tussen 10u en 11u.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten