vrijdag 19 april 2013

vrijdag 19 april - Burgos - Hontanas



Gisterenavond om 21u30 een emotioneel afscheid van May. Irma, een Praags meisje, ging haar het eerste deel van de busreis vergezellen.  May, ik hoop dat je intussen goed aangekomen bent (laat maar iets weten via de blog). Intussen zet ik je verzameling suikertjes en stopkes voort!

Vandaag weer 32km in de benen. Om 7u vertrokken, bij 0°C was het ijzig koud. Om te bevriezen, vooral de handen en het gezicht hebben afgezien. Vanaf een uur of 10 werd het beter, de zon kwam er door maar het bleef de hele dag koud door de oostenwind.

Vanuit Burgos volgden we de rivier Arlanzon, tot in Hornillos del Camino, waar we na 21km onze middagstop hielden, met een heerlijke bocadillo. ‘We’, dat zijn Klaus (Regensburg, Duitsland) en Chris (NY).  Ook een Italiaan uit Verona en een Canadese verpleegkundige (die vandaag haar dertigste verjaardag viert) vervoegden ons.


We wandelen de ganse dag in de Meseta, een hoogvlakte. Zeer windering, vandaar dat de horizon meer dan honderd windmolens telt… Overal zie je stenen omwallingen, aangelegd door de boeren die al eeuwenlang hun velden op orde houden. Door deze omwallingen en de aarden paadjes heeft dit deel van de Camino nog echte middeleeuwse allures.  Veel leeuweriken in de lucht, je ziet ze nauwelijks, maar de wind voert hun getsjilp de hele tocht mee!


Om 15u05 zijn we aangekomen in Hontanas, voor de eerste keer een verblijf in een privé-herberg. De kamers zijn per vier, iets ruimer en luchtiger dan we gewend zijn. Misschien ook meer rust, maar dat zal afhangen van de klokkentoren waar we recht onder liggen…



Na ruim tien dagen krijg ik orde op zaken en begin ik m’n rugzak te kennen.  Alles heeft z’n plaats, dat vergemakkelijkt de zaken: in de borstzak van m’n jas de brillendoos en zalfkes, linkerzak voor de portefeuille, rechts het boekje met de route. De broekzakken zijn er voor een zakdoek (lopende neus met al die wind!), de gsm en m’n dictafoon.

Voor het thuisfront: Kristien, gefeliciteerd met je 30ste verjaardag & Briek, proficiat met je eerste tandje!



1 opmerking:

  1. Onze eerste aanmoediging blijkbaar niet toegekomen. We volgen uw Camino op de voet en beleven hem terug alsof het gisteren was. Spijtig voor Maj, hopelijk verloopt uw tocht zonder blessures.Heel veel moed en stapplezier. Rita en Rudy - Halle

    BeantwoordenVerwijderen